چرا

چرا نمیمیرم من؟

امروز

چند روزه که میرم توئیتر و حتمن با گریه میام بیرون. چقدر وحشتناک همه چی تلخ شده. گفته بودم دلم میخام یه مدت فقط خیاطی کنم و ماهنامه حرفه هنرمند بخونم؟ هنوز فرصتش پیش نیومده. یه فرصت تنگ و باریکی برام ایجاد شده. حتی هنوز معلوم نیست که باز شده یا نه. اگه باز شه برای من اتفاق خوبیه. ولی راسش نمیدونم بمونم یا برم م.ز اصرار داره که باشم و برای اینکار خوبم ولی راسش اون صلاحیت اینو نداره که همچین تشخیصی بده. دارم فک میکنم این همه تلاش برای پیدا کردن اخرش به جایی میرسه یا نه. یا اینکه واقعن دارم چیکار میکنم؟ احتمالا یه کراش ریزی رو کریستوفر زدم.

حرف

چرا الان کسی نیس که باهاش حرف بزنم؟

جیغ

گریه دارم. یک عالمه گریه دارم. کاش میشد به سرم شلیک کنن. یا با پتک بزننش. کاش مغزم که به در و دیوار پاشیده رو نگاه میکردم و پوزخند میزدم که دیدی اخر و عاقبت اذیت کردن چیه؟ کاش میشد بلند جیغ بزنم

وجهه

اگه حس نمیکردم وجهه‌ی بدی داره هرروز به کریستوفر میگفتم تا همو ببینیم. هرروز و هرروز باهم حرف بزنیم

بهرحال همچنان امیدوارم فردا صبح از خواب بیدار نشم

شرایط

از ادمایی که ولت میکنن وسط زمین و هوا متنفرم.

یا از اونایی که سعی میکنن شرایطی که هستی رو برات تشربح کنن، انگار ما کارمون روز و شب همین نشده که فک کنیم چه شرایط گوهی داریم.

بهرحال وسط زمین و هوام. شرایط حال بهم زنیه.

دوساعته دارم سعی میکنم کارامو بنویسم. خسته‌م.

نمیدونم تاکی این شرایط گوه ادامه داره.

رفت

حرفاش که تموم شه خواستم بگم نرو

نگفتم و رفت

دلم میخواد اونجا بمیرم

حالم خوب نیست

خفه نمیشن

کاش یکی بغلم کنه و بهم بگه درست میشه همه‌چی

نمیخام درست شه چیزی حتی انقد توقع ندارم که همه چی درست شه

فقط یکی باشه اینو بگه بهم. قلبم سوراخه. 

امروز جولی رو دیدم. برام لاک خریده بود. قشنگه خیلی‌. خوشحالم که دارمش

و رفتم دفتر مطبوعات و انگار دارم خبرنگار میشم.

حالم خوب نیس. دلشوره دارم. یکی باشه که بهش بگم بغلم کن دلم میخاد اونجا بمیرم.

سرده

دلم سرده

هرشبم که ادم نمیتونه خوشحال باشه

من یه رفیق پیدا کنم هرشب مغزشو بجوام

گور باباش

برای رفیق جدیدم اسم گذاشتم تا راحتتر بتونم راجع بهش حرف بزنم. البته چون نمیدونم رفاقتمون چقدر ادامه دار میشه و اصلا ادامه دار میشه یا نه سعی نکردم زیاد رو ویژگی‌های رفتاریش فک کنم. فقط چون خودش دوس داره بهش بگن کوله‌گرد برام شبیه کریستوفر مک‌کندلسه تو فیلم قشنگِ in to the wild. کریس امیدوارم به دوست شدن با من علاقه‌مند باشی. 

نمیدونم بخابم یا نه. فوق‌العاده خوابم میاد. ولی باید حموم کنم و ساعت شیش هم کلاس دارم. عقل میگه نخاب ولی من خوابم میاد و گوربابای عقل :)