عجیب
جمعه, ۲۳ آذر ۱۳۹۷، ۰۱:۲۸ ق.ظ
لجیب خسته و درمونده
عجیب
سلام :)
اینجا کاملا روزمره‌نویسیه
کاش خواننده خاموش نباشین
اما اگه فک میکنید من بد مینویسم، ادم مزخرفیم یا هرچی خب فقط کافیه صفحه رو ببندین و از اینجا برین
من ادمی نیستم که بخوام اداب اجتماعی رو رعایت کنم و خیلی ساده بگم برای گوه‌خوری اینجا نیاید
از اینکه قراره اینجا دوستای جدیدی پیدا کنم پیش پیش خوشحالم :))
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۳)
- بهمن ۱۳۹۷ (۴)
- دی ۱۳۹۷ (۱۸)
- آذر ۱۳۹۷ (۵۴)
- مهر ۱۳۹۷ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
آخرین مطالب
-
۹۸/۰۲/۱۵کسشر۲
-
۹۸/۰۲/۱۳کسشر ۱
-
۹۸/۰۲/۱۲لپتاپ
-
۹۷/۱۱/۱۵یک شب با ریتا
-
۹۷/۱۱/۱۴ثابت
-
۹۷/۱۱/۰۶یکی بیاد تا حرف بزنیم
-
۹۷/۱۱/۰۲چاه
-
۹۷/۱۰/۲۸زین پس اینگیلیش
-
۹۷/۱۰/۲۸ماهیچههای کنار لبم
-
۹۷/۱۰/۲۵خوابمو تعریف کنم
پیوندهای روزانه
برام جالبه که یکی دو پست درمیون شرح حالت رو همش از خستگی و درموندگی ، گریه و ... مینویسی . فکر میکنم بیشتر یک جور تکنیک ترغیب خواننده های جدید به وبلاگ برات محسوب میشه .
اگر هم اشتباه میکنم حس میکنم میشه با کمی خلاقیت ادبی یک مقدار حس بهتری بهش وارد کنی مثلا واسه حس همین پست :
"نفس های عمیق میکشم اما بی رمــق
پریشــان بدنبال لحظه ای سکــوت
ژانر زندگی ام ژرف نیست
حس میکنم داستانم اقتباسی است"
البته برداشت من از این پست اینجوریه البته لزومی هم نداره صرفا اینجوری باشه ! فقط یک مقدار حسش جزئیات بیشتری داشته باشه، میدونی!
پاسخ:
ببین من اینطوری مینویسم و کسی رو اجبار نمیکنم به خوندن. اگه به نظرتون جالب نیست خب ببیندین صفحه رو. حق دارم تو بلاگ خودم هرچی میخام بنویسم
ببین من اینطوری مینویسم و کسی رو اجبار نمیکنم به خوندن. اگه به نظرتون جالب نیست خب ببیندین صفحه رو. حق دارم تو بلاگ خودم هرچی میخام بنویسم
حق با شماست. کاملا منصفانه ست.